aturuxo.

O mundo musical que nos brinda Segunda Persona abre ventás e resortes emocionais, directos e intensivos mentres se materializan as súas intervencións acústicas de guitarra e voz. Segunda Persona é o resultado e a consecuencia dun sólido proxecto creativo desenvolvido por José Guerreiro á longo dos últimos anos no inquieto escenario levantino.

O seu proceso evolutivo no mundo da música corre a par de grandes nomes que a día de hoxe son referentes ineludibles desa escena. A súa participación activa ha quedado plasmada en proxectos xa recoñecidos no estado e tamén no panorama internacional sobre todo europeo. Pescozo, coa súa proposta de rock alternativo e punk contemporáneo vitaminado. Betunizer cos seus arquitrabes rítmicos a medio camiño entre o post hardcore, o noise e a actitude bailable de enerxía presurosa e concisos arranxos efectivos. En Jupier Lion, tocando o baixo, experimenta co rock electrónico e as derivacións do Krautrock actual en ritmos monolíticos. Rastrejo é outro dos seus proxectos, aquí en solitario elaborando comunicados musicais máis abstractos e experimentais que o mesmo tiran do industrialismo clásico como de xéneros máis minoritarios como o O-fi ou o ruidismo. E non hai que esquecer os seus inicios en Zener cun ábanico que vai do post rock ao drone con exercicios psicodélicos. Aínda por riba o seu labor creativo a alterna cunha imparable actividade editorial de músicas propias e alleas que materializa a través de Mascarpone discos, desde onde reivindica a k7 como formato estrela e que compatibiliza cun prolijo legado editorial para a mítica discográfica B-core.

Segunda Persona é unha pouco consecuencia de toda esta variedade estilística e temática que a persoa de José Guerreiro conxuga no seu mundo creativo. Segunda Persona é a súa faceta de one man band íntimo e esencial sen saltos mortais no abismo, pero cunha profundidade de campo emocional claramente delimitada e poñendo a súa música á altura de grandes creadores malditos como Billy Bragg, Niki Sudden ou o Kevin Coyne máis temperamental.

A parte estritamente literaria de Jose Guerrero adquire unha importancia fundamental nesta proposta, debido á variedade de recursos empregados e á eficacia actual da súa sincretismo poético. As letras de Segunda Persona están preñadas de chiscadelas ás vangardas históricas e a xogos co significado, sendo o surreal e o absurdo referencia constante e recorrente na súa escritura. O extrañamiento, o inesperado e o ilóxico son algúns das paisaxes que nos brinda a súa literatura, condimentada coa enerxía inconformista do punk, a laboriosidade do DIY e a redución dadaísta da súa mensaxe.

En definitiva Segunda Persona proponnos un salvoconducto á eternidade, selado polo dono do ceo e ofrecido en nudez artística e intimidade acústica. Unha oportunidade única de percorrer lugares imaxinarios pero tanxibles e inaccesibles por outro medio.